maandag 12 juni 2017

Wildsafari in de bergen

De maan staat scherp aan de hemel. Vogels zingen hun ochtenddeuntje na hun eerste maaltijd. Onze automatische lichten floepen aan als we beginnen rijden. Het is twintig voor zeven als we het slapende dorp achter ons laten. Even is het nog klimmen om dan kilometers naar beneden te bollen, recht Portugal in. 

Zelfs op dit uur zijn er al wegversperringen. Een moeder hert staat met vijf jongen dwars over de weg. Eer ik stil sta zijn ze natuurlijk al het bos in gevlucht. In totaal zullen we deze ochtend veertien herten zien en ook nog een vos. Het landschap bestaat uit prachtig bos met veel open plekken. Hier is duidelijk veel water want alles is frisgroen. 

De twee dorpjes hier zijn piep klein en stok oud. De straat bestaat uit hobbelige kassei. Het enige dat wij hier in Portugal komen doen is een berg oprijden aan 10% en terug af. Na het tweede dorp mogen we Spanje terug in via een snedige helling. Het blijkt te blijven duren. Zeker als hogerop ook de wind nog tegenzit. 
In Puebla De Sanabria nuttigen we een tweede ontbijt. Het is al nodig want de vetverbranding draait op volle toeren en veel koolhydraten hebben we gisteren niet gekregen. Vanaf hier volgen we een bredere weg met weinig verkeer. We mogen weer tien kilometer klimmen om een hoogteverschil van vierhonderd meter te overbruggen. Het gaat verbazend goed. Brem, of iets dat er moet voor doorgaan, kleurt de helling grotendeels geel. De afdaling erna bevat verschillende kleine knikjes naar boven. Terug in het klimritme komen doet iedere keer pijn aan de fietsbenen. Na de lunch krijgen we een laatste stevige klim voorgeschoteld. Ondertussen is het behoorlijk heet. Het laatste stukje van de klim overschrijden we via een tunnel weer een grens. CastiliĆ« en Leon ruilen we in voor GaliciĆ«. 


Op een terrasje doen we een vereenzaamde Nederlander uit Maastricht een plezier met een lange babbel. Hij heeft al meerdere Camino's gelopen maar deze vindt hij nogal saai en vereenzaamd. Hij stapt veertig kilometer per dag. In deze hitte? Respect. Wij moeten nog wat op en af over een drukkere weg tot we in ons romantisch hotel aankomen: een hotel op een parking langs de snelweg. Niet klagen. Er is wifi en morgen slapen we in een kuuroord.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten